Thomas Mahler, Moon Studios’un kurucusu, oyun endüstrisi hakkında konuşmak istiyor. Bu olayın sonucu olarak daha uzun bir gönderi yayınladı.

Ona göre, son yıllarda yaşanan satın almalar dalgasının, büyük şirketlerin kendi platformlarına sahip olma isteğinden kaynaklanmış olabileceğini belirtti. Şirketler, Valve ile kar paylarını paylaşmak istemiyor, bu nedenle Ubisoft Connect veya EA gibi uygulamalar ortaya çıkıyor. Satın alınmış stüdyolar, bu platformlar için sürekli içerik sağlamak zorunda kalacaklar.

Problemin kaynağı şu ki, bu yapımlardan orijinal yaratıcıları çıkardığınızda, geriye eskiden bir şeyler ifade eden ancak gelecekte aynı önemi taşımayacak birkaç isim kalır, çünkü – sürpriz sürpriz – bu yapımların arkasında her zaman işe yarayan bir yetenek vardı, sayesinde hepsinin başarılı olmasını sağladı.

Mahler’a göre, kult markalara sahip olmanın portföyde bulunması, popülerlikleri sayesinde “babalarını” kaybettiklerinde başarılı olacakları anlamına gelmez. Bu iddiaya karşı çıkmak zordur ve bu konuda birçok örnek bulunmaktadır.

Örneğin, Hidetaka Miyazaki olmadan yeni Souls oyununu hayal edebilir misiniz? Her halükarda, hayal etmeye bile gerek yok çünkü serinin ikinci oyunu, yönetmen olarak onun yerine geçmediği tek oyundur ve topluluk tarafından en az sevilenidir. Ayrıca, aynı zamanda Miyazaki tarafından geliştirilen ve fanlar tarafından aşık olduğu Bloodborne’u geliştirmekteydi.

Tezini desteklemek için Mahler ayrıca bazı markalara da değindi:

Bugün Hideo Kojima olmadan Metal Gear ilgi çekebilir mi? Bugün Metal Gear markası ne kadar değerlidir?

George Lucas hakkında ne düşündüğünüzü söyleyin, ama onun çılgın vizyonu olmadan “Star Wars” artık aynı olmayacaktı.

Moon’dan farklı bir stüdyo tarafından Ori 3 yapılabilir miydi? Oyunun aynı ruh halini aktarabileceklerine şüpheliyim.

Bu durumun Microsoft’un da örneğinde çok açık olduğu görülmektedir. Blizzard Entertainment’ı satın almasının ne önemi var – Diablo, Warcraft ve StarCraft gibi kült serileriyle tanınan stüdyo, ondan sorumlu olan insanlar artık orada çalışmıyorsa. Bu durum en son Diablo IV ile mükemmel bir şekilde gösterildi, hayranların beklentilerini karşılamadı ve muhtemelen şirkete itibar getirmeyecek.

Büyük markaların popülerliği kalıcı değildir ve zamanla solmaktadır, kötü ürünler ise daima imajlarında bir leke olarak kalır, hatta bu durum çalışanların daha fazla işten çıkarılmasına ve stüdyoların kapanmasına bile yol açabilir. Mahler’a göre, böyle bir durumda, önceki başarıları zorlayarak tekrarlamaya çalışmaktansa tamamen yeni bir şey yaratmaya odaklanmak daha iyidir.